Нямсүрэн Цагаан Шүхэрт болсон

Наранцацралт Сандуйн жүд болсон

Намуухнаар хожмоо би

Цагаан Дарь Эх болноо!

Шүүдрээр нэрсийм шиг тунгалагхан гэж хорвоог би санасийм

Шүлгээр бус өөрөөр ярьдагтай нь хэл амаа олсонгүй

Бүгдийн түрүүнд ээж минь л өрөвдөж сэм уйлаад болохгүй нь

Бүсгүй амьтныг ачилдаг

 Цагаан Дарь Эх болноо

Хоосрошгүй танан бумбанаасаа цутгаж

Хонгор ижий үрс үрсээ цэцэг шиг ургуулдаг байтал

Хонгор ижийн тэнцүүхэн ургуулсан тэр цэцгүүд

Хотлоороо яагаад нэгэн зүгт найгадаггүй юм гэж гайхахдаа би

Цагаан Дарь Эх болноо

Арван наймтын идэр цогцоо жийнсрэгийн элс шиг нурааж

Алс ойртоо одох харгуй, чулуу бүхэн дээр цацаж зулсныг,

Алмай үр биднийхээ эндүүрэл эндүүрлийн шанд

Алдаршингуй хар гэзгээ мөнгөөр цувиж бурханд өр төлснийг

Анзаарсандаа би

Цагаан Дарь Эх болноо

Шагжтивийн хамаг амьтан эхдээ мөргөнө гэж би горьдсийм

Шандуурлын далайд живсэн хүмүүс ижийтэй манатай явдгийм байна

Шалдрайхан дусал би ч тэдэн дунд хөвж л яваа Шаралхсандаа би

 Цагаан Дарь Эх болноо…

Дунд нь бороо шиг орж холилдсон

Дунгуй орчлонд хүнийхээ төрлөөс

Дуртайдаа би салаагүй юм шүү

Дэлэнгүй ч үрээ тэжээх шувуунаас

Уучлал гуйгаад би эргэж ирнэ

Дэгдэх хөлгүй ч үрдээ яарах могойноос

Адис аваад би эргэж ирнэ!

Үйзэн цэнхэр уулнаас туурь үлдэж

Үйтэн хуар талаас буурь хоцорч

Дэлхий нурахаас өмнө би олон олон ирнэ!

Тэмтэрч үзээгүй лусын бараа,

 Тэнгэрт үзэгдээгүй луун дунаас ч цочоохгүй гэхдээ

Тэврээсээ үрээ салгах дургүй

Ялгуун ялгуун тэрбум байтугай

Ядаж ганцхан өөрийн ээжийн ачийг хариулсан

Энэ л цагт би эргэж ирнэ

Энэнээс наана, түүнээс цаана

Би цагаан Дарь Эх байнаа!